" شروع قصهمون کی بود؟ " شامل مجموعه ترانههای نیلوفر رضاییست. ترانههای روزگار ما اغلب مخاطب را به دنیای عاشقانهها که سرشار از احساسات و عواطف است دعوت میکند و لحظات عاشقانهی سراینده را با مخاطب به اشتراک میگذارد. ترانههای نیلوفر رضایی نیز از این قاعده مستثنا نیست. او در بیشتر کارهایش با زبانی محاوره و عامیانه و بیشتر در قالب چهارپاره از عشق گفته است و بسیاری از این ترانهها مناسب تلفیق با موسیقی و تولید آهنگ است. این کتاب شامل ۶۲ ترانه است که در ۱۳۰ صفحه توسط انتشارات ایهام به چاپ رسیده است.
با هم ترانهای از این کتاب میخوانیم:
اگه موافقی یه چند روزی
بریم یه جا تنهای تنها شیم
جایی که هیچکس مارو نشناسه
جایی که ما غریبههاش باشیم
اگه موافقی یه چند روزی
دور شیم از این دنیای سردرگم
بریم یه جا که واسه دوتامون
مهم نباشه حرفای مردم
اینجا برامون حرف میسازن
من خستهم از هرچی دهنبینه
بیا بریم جایی که چشمامون
هیچ آشنایی رو نمیبینه
غریبهها مارو نمیشناسن
ما از خودیها ضربه میخوردیم
بیا یهجوری بیخبر گُم شیم
که آشناها فکر کنن مُردیم
باور کن انقدر حرف شنیدم که
گاهی میگم ای کاش کَر بودم
کمک کن حتی واسهی یک روز
یادم بره قبلش کجا بودم
من خستهم از این شهر بیاحساس
این آدما عشقو نمیشناسن
بیا بریم جایی که آدمهاش
هنوزم روی عشق حساسن