این کتاب شامل اشعار موزون در قالبهای مثنوی و چهارپاره است. همچنین در بخشی دیگر از این کتاب با ترانهها و اشعار کوتاه شاعر روبرو هستیم.
تلاش شاعر در ترانهها به تصویر کشیدن زبانی کاملا محاوره برای بیان احساسات خویش است. او در مثنویها و چارپارههای خود نیز کاملا در فضایی کلاسیک به سر میبرد و دغدغههای خود را با زبانی کهن به تصویر میکشد.
این کتاب در چهار دفتر خلاصه می شود که شامل ۱۱ مثنوی، ۵ چارپاره، ۵ ترانه و اشعار کوتاه در پایان کتاب است که در ۷۸ صفحه به چاپ رسیده است.
با هم شعری کوتاه از این کتاب میخوانیم:
درد و رنجِ بی کسی ما را پریشان میکند
چشم دل را درد تنهایی چو گریان میکند
می روم پیش خدا باید بدانم آخر او
درد تنها بودنش را با چه درمان میکند