"پازینه" عنوان کتاب چارپارههای بهنام کیانی است. چارپاره که از قوالب شعر کلاسیک است پس از مشروطه در ایران رواج یافت و از قالبهای نو شعر کلاسیک محسوب میشود. از ابتدا بسیاری از شاعران مطرح به آن روی آوردند و در سالهای اخیر هم شاعران بسیاری طبع خود را در قالب چارپاره آزمودهاند. بهنام کیانی نیز در این کتاب به سراغ این قالب رفته است. شاعر در جهانی فلسفی سیر میکند و آزادی، مرگ، اعتراض و مسائل انسانی از عناصر پر رنگ موضوعات اشعار او هستند. او با نگاهی فلسفی و اغلب ناامیدانه به زندگی جهان شعر خود را به بهترین شکل ترسیم کرده و در بسیاری از اشعار نیز به اعتراض _که موضوع اغلب اشعار این روزهاست_ میپردازد. زبان اشعار او زبانی محکم است و تصاویر و تعابیر بینظیری را در این کتاب میتوان یافت. این کتاب شامل 39 چارپاره است که در 90 صفحه توسط انتشارات ایهام به چاپ رسیده است.
ما سنگوارههای زمینگیر و بیزبان
ما هرکدام صورتِ رفتارِ یک بتیم
افسوس از این شباهتِ ننگین که مثلِ هم
نسبت به حال و روزِ جهان بیتفاوتیم
ما زهرِچشمدیدهترین جمعِ روزگار
ما در حدودِ واهمه زندانیِ ابد
سدهای منهدمشده اثبات کردهاند
قانون برای نقض شدن وضع میشود
تقصیرِ اسبهاست که همراه میشوند
جُرم از سواره نیست که فکرِ سواری است
ما خاک میشویم که یک عدّه بگذرند
دردا که فقر ضامنِ سرمایهداری است
از قتلِ ما برای زمین قصهای مخوان
خون باعثِ تأثُّرِ زالو نمیشود
ای آن که دربهدر پیِ تشخیصِ مجرمی!
چیزی مگو که دستِ خدا رو نمیشود
ای زندگی! بهرغمِ خطرهای پیشِ رو
ما را در این مجادله قدری درنده کن
کفر آن کسی نوشت که در گوشِ ما سرود:
از قبلهها به قبلهی عالم بسنده کن
ما، بیجسارتانِ بههرشکل مدّعی،
غیر از خیالِ خویش شکاری نکردهایم
چندی فقط به ماتمِ دوران نشستهایم
تاریخ! ما برای تو کاری نکردهایم