مهدی رستگار در اولین کتاب خود، مخاطب را به دنیای غزلهای خود دعوت میکند. شاعر به دور از هرگونه تکلف، با زبانی ساده به بیان مسائل عاشقانه میپردازد. فضای شعر او نیز ساده و گاها فانتزیست. او در این غزلها به شیوهی مرسوم غزلهای امروز، در فضای نئوکلاسیک نوشته که طرفداران خود را دارد. این کتاب شامل ۲۶ شعر است که در ۵۷ صفحه توسط انتشارات ایهام به بازار کتاب عرضه شده است.
با هم غزلی از این کتاب را میخوانیم:
از زیر چادر تا که بیرون میزند مویش
صدها عزیز مصر میکردند جادویش
مضمون شعر شاعران بودهست چندین قرن
دیوانه کرده شاعران را خال هندویش
با دامن گلدار وقتی میزند بیرون
زنبور دیگر برنمیگردد به کندویش
من شهرهام در شعر با نام خودت بانو
تالابهای انزلی با دستهی قویش
ما مال هم بودیم از اول ولی تقدیر
گویا که دارد تختهسنگی در ترازویش
از من گریزانی و این تصویر از عشق است
انگار شیری میدود دنبال آهویش