" آیینهزار" عنوان کتاب اشعار محمدنوید سیدی است. این کتاب در چند دفتر است که دفتر اول شامل غزلهاست که پررنگترین بخش کتاب است، دفتر دوم شامل رباعیها و دفتر آخر شامل دیگر قوالبیست که شاعر در آنها دست به قلم شده است. محمدنوید سیدی با آوردن تمام قوالبی که سروده در این کتاب، نشان داده که خیلی به شکل شعر تاکید ندارد و اجازه میدهد تا خود شعر به او نشان دهد که در چه شکل و قالبی باید سروده شود. او در غزلهایش از عشق و مسائل اجتماعی و مسائل انسانی صحبت میکند و علاقهی خاصی به ارجاعات تاریخی دارد.
کتاب او شامل غزل، ترانه، چارپاره، رباعی و شعر سپید کوتاه است. این کتاب در ۹۴ صفحه توسط نشر ایهام به بازار عرضه شده است.
با هم غزلی از این کتاب میخوانیم:
ديوانهتر از مجنون، بر روى زمين مدفون
ماندهست كسى انگار در فاصلهها اكنون
غرق است نگاه من در مشكى دريايش
میريزد و میرقصد با چشمک او جيحون
جيحون نه! كه چشمانش هر لحظه ولع دارد
تا سيل به راه افتد با یک دو سه صد كارون
آنقدر پُرم از او تا كارد زدم خود را
هر ثانيه از رگها میريخت زنى بيرون
اى كاش خودش مثل جادوى خيال من
میماند و میمرديم اينبار ولى در خون