تورگوت اویار (۱۹۸۵_۱۹۲۷) Turgut Uyar، شاعر دورهای از ادبیات ترکیه است که با نام تجدد دوم شناخته میشود. در بین شاعـران ایـن جریان نامهایی همچـون “ادیب جانسور، ایلهان برک و جمال ثریا” به چشم میخورد. اشعار تورگوت اویـار در ابتدا موزون و مقفی بود و در سیر تکامل مضمونی و ساختاری خود، به شعر سپید و آزاد از قـید و بند قافیه و وزن تبدیل شد. او از تاثیرگذارترین شاعران ادبیات ترک است و مستحق این بزرگیست. از او شعرهای پراکندهای به فارسی ترجمه شـده است اما تا کنون کتاب مستقلی به ترجمهی اشعار او نپرداخته است. مجموعه شعرهای او که از جملهی آنها میتوان به کتابهای “هر دوشنبه، دادگاه، ترکیهی من و....” اشاره کرد، همگی تحت عنوان مجموعهای با نام büyük saat(ساعت بزرگ) در ترکیه به چاپ رسیده است که اساس کار کتاب در دست شما در انتخاب و ترجمهی اشعار وی بوده است.
این کتاب توسط حانیه محب زادگان ترجمه شده و شامل ۵۹ شعر از تورگوت اویار است که در ۱۲۸ صفحه توسط انتشارات ایهام به چاپ رسیده است.
با هم شعری از این کتاب را میخوانیم:
منم آنکه پشت تمام پنجره ها به انتظار ایستاده است
و آن که در تمام تلفن های زنگ نخورده
ماه هاست با تو سخن می گوید
قبول اما-...
کاشکی
یک بار در میان راه
با تو رو به رو شوم و با این دیدار آرام بگیرم
من دیگر
- بی خیال شنیدن نامم در طنین صدای تو شدم...
صدایت را که بشنوم
تنها سکوت می کنم.
باد می وزد
اما آسیاب نمی چرخد
این است خشکسالی _عزیز من_
نامت به نان بدل نمی شود