شاعر: محمدحسن ایوبی

مجموعه شعر سپید

معرفی کوتاه:

دومین مجموعه‌ی محمدحسن ایوبی با عنوان « فصل صفر زیستن» باز هم شامل اشعاری سپید از اوست. شاعر کتاب تازه‌ی خود را به دو دفتر «خلأ» و «جریان» تقسیم کرده و دو جهان‌بینی متفاوت را در اشعارش به نمایش گذاشته است. در بخش اول انسان تنها در مواجهه به یک زندگی پر از تعلیق و ابهام را می‌بینیم و در بخش دوم، انسان تحرک پیدا کرده‌ای را می‌بینیم که وارد جریان خوب و بد زندگی شده است. زبان و فضای اشعار این کتاب به روزتر و فنی‌تر از کتاب قبلی اوست و تلاش شاعر برای ارائه‌ی اشعار قوی‌تر مشهود است. این کتاب شامل 47 شعر سپید است که در 160 صفحه توسط نشر ایهام به چاپ رسیده است.

با هم بخشی از یک شعر این کتاب می‌خوانیم:

.

.

نشد

نتوانستم اشک بریزم

در لباس‌­های زیر

و با تماشای بدن برهنه‌­ام.

فقط وقتی بغضم می­‌گیرد

که شبیه خودم نباشم.

وقتی شبیه خودم نیستم

بیش از یک نفرم

و می­‌توانم گاهی تنهایی‌­ام را تهدید کنم.

چقدر دشوار است رانندگی

باید پیوسته در مسیر بایستم

و به­‌جای چهار سرنشین دیگر گریه کنم.

جای یک پیشانی مانده

بر شیشه‌­ی مکدر عقب

که به­‌یادش نمی­‌آورم.

هرجا بوی کسی را می­‌دهد

که صاحبان­ش را به‌ ­یاد نمی‌­آورم.

این‌جا پر از نبودن‌­هایی­‌ست که

بودن­شان را به­ یاد نمی‌­آورم.

چهقدر دشوار است رانندگی.

همه­‌جا را گشتم

و همه­‌جا را دیدم

کافی­‌ست حالا خودرو­ام را روشن کنم

تا با صدایش

به آخرین خاطره‌­­ای که ساخته بود بروم

شاید کسی بود....