معرفی کوتاه:
«سروین» سروش جبلینژاد شامل متنهای محاورهایست که همزمان هم میتوانند شعر باشند هم نثر. هم یادداشت باشند و هم گزارش روزمرگی. نویسنده از منظر یک محاورهنویس به جهان نگاه کرده اما با خواندن متنهای او میشود به این نکته پی برد که نگاه نوشتههایش عامیانه نیست. او از عشق و جنگ و انسان میگوید. از حسرت و رنج انسانی. متنش شعر نیست اما بسیاری از ویژگیهای شعر را داراست و خواندن آن برای مخاطب،لذتبخش خواهد بود.
این مجموعه یادداشت، شامل 74 یادداشت است که در 82 صفحه به چاپ رسیده است.
با هم دو یادداشت از این کتاب را میخوانیم:
1-
فردای جنگ،
نه کسی می خنده
نه کسی گریه میکنه
فردای جنگ،
دیوار هست، خونه نیست
فردای جنگ
بچهها مُردن
عروسکا جونِ سالم به در بُردن.
2-
انتهای کوچه بارون میاد.
سیگارتو روشن کن، قدم بزن.
رویاهام توی بالشتم پرپر شد.
نسل من،
از نردبونها بالا رفت تا به زیرزمین برسه.