مجموعه اشعار جاهد صدقی تارانجی

ترجمه: ابوالفضل پاشا

تعداد صفحات: 114

معرفی کوتاه:

جاهد صدقی تارانجی Cahit Sıtkı Tarancı در 4 اکتبرِ 1910 در دیاربکر Diyarbakır دیده به‌ جهان گشود. تحصیلاتِ ابتدایی را در مدرسه‌ی فرانسوی‌های استانبول سپری کرد و بعد از پایانِ ‌دوره‌ی متوسطه و اخذ دیپلم، راهیِ پاریس شد و در رشته‌ی علومِ سیاسی درس خواند.
او با آغازِ جنگِ‌ دومِ‌ جهانی، به ‌دلیلِ آشفته‌گیِ اوضاعِ سیاسی و اجتماعی در فرانسه، به کشور خودش - ترکیه - برگشت و در خبرگزاریِ آناتولی و نیز در وزارتِ کار به‌ مترجمی پرداخت. در
سالِ 1954 به ‌بیماریِ سختی دچار شد، چنان‌که پزشکان از او قطعِ ‌امید کردند و او را برای مداوا به‌ وین - پای‌تختِ اتریش - فرستادند. جاهد صدقی دو سالِ بعد در 13 اکتبرِ 1956، در
حالی‌که فقط 46 سال داشت در یکی از بیمارستان‌های وین چشم از جهان فروبست. او را در آنکارا به ‌خاک سپردند.
جاهد صدقی با چاپِ نخستیـن شعـرهای‌اش در مجله‌ی «ثروتِ فنون» Servet-i Fünun در بینِ مخاطبان‌اش شناخته شد. او از هوادارانِ مکتبِ «هنر برای هنر» بود و مضامینی مثلِ عشق، مرگ و زنده‌گی درون‌مایه‌ی اصلیِ شعرهای او به ‌حساب می‌آمدند. او در شعر، به‌ وزن و قافیه وفادار بود و در عینِ‌ حال چیره‌دستیِ او در بهره‌گیری از کلمات و نیز تسلطِ ‌او بر ادبیاتِ
روز، شعرش را در کنارِ شاعرانِ نوپرداز طبقه‌بندی می‌کرد. اگر او را از شاعرانِ نئوکلاسیک یا نوقدمایی قلم‌داد کنیم راهِ خطایی نرفته‌ایم.