مؤلف: ویلیام باتلر ییتس

مترجم: رزا جمالی

چاپ دوم

معرفی کوتاه:

ویلیام باتلر ییتس یکی از مهم‌ترین شاعران انگلیسی‌زبان در قرن بیستم است. او از پدری نقاش و مادری که گنجینه‌ی ادبیات فولکلوریک ایرلند و داستان‌های جن و پری بود، متولد شد. ییتس از طلایه‌داران سمبلیسـم در شعر انگلیسی است و از معاشران ازرا پاوند بوده است.
در باب سبک شعری او باید گفت که زبان او متاثر از شاعران پیشارافائلی است که نقاشی و هنرهای تجسمی ‌را در شعر احیاء کرده بودند. از طلایه‌داران جنبش پیشارافائلی در اینجا می‌توان به شاعری مثل دانته گابریل روزتی اشاره کرد که بر آثار آغازین ییتس موثر بوده است.
در عین حال شعر ییتس را می‌توان متاثر از شعر مذهبی ویلیام بلیک دانست. نشانه‌ها و نشانه‌سازی در شعرش مهم است. نوعی از بیانگری، روایت، داستان‌پردازی و بی‌واسطه‌نویسی در آثارش دیده می‌شود. اشارات فراوان او به اساطیر یونان، کتاب مقدس و ادبیات عامه‌ی ایرلند به غنای کارش افزوده است.
ییتس به مثابه‌ی شاعری ملی‌گرا همیشه در جستجوی حقیقت است و گاه سیاستمداران دروغین سرزمینش را به "دلقکان از خویش زائیده‌ی کردار آدمی" ماننده می‌کند.
او از سیاستمداران دروغین و طبقه‌ی متوسط بی‌خیال انتقاد می‌کند و به جامعه‌ی دهقانان می‌پیوندد که ادبیات شفاهی را زنده نگه‌داشته‌اند.
نمونه‌ای کم‌نظیر از ادبیات غرب است که با ذائقه‌ی شرقی همخوانی دارد. شعر او گاه سرشار از لحن‌های متکثر نمایشی است و گاه تک‌گویی‌هایی ساده. نمایشی از عرفان مدرن برگرفته از طبیعت گرایی، نگرش نئوافلاطونی، شمنیسم و باورهای ایرلندی.
این کتاب شامل ۳۸ شعر است که در ۱۱۲ صفحه و با ترجمه‌ رزا جمالی توسط انتشارات ایهام به چاپ رسیده است.

باهم شعری از این کتاب را می‌خوانیم:

می دانم
که تقدیرم را خواهم دید
جایی میان ابرها آن بالا
می جنگم با آنها اما کینه‌ای در دل ندارم
حفظ می‌کنم آنها را اما دوست ندارمشان
سرزمین من گذر روستایی کلتارتان است
هموطنان من، مردمانِ بیچاره‌ی کلتارتان
و شاید که در انتها نبازند
و رهاشان می کنم شادمان‌تر از پیش
نه قانون یست
و نه وظیفه‌ای
چیزی مرا به جنگ حکم نداده
نه مردانی عادی و نه گروهی به شادی
این میلی‌ست تنها به شادمانی
که ما را به آشوب ابرها برد
همه را نگه‌داشته‌ام من
همه را به خاطر می‌آورم
سال‌هایی که می‌آیند
سال‌هایی که در آن نفس‌هامان حرام شده
این مرگ را با زندگی می‌سنجم و نگه‌داشته‌ام