«باران با انگشتهای لاغر و غمگینش» عنوان مجموعه اشعار سپید مهدی مظفری ساوجی است که شامل اشعار سروده شدهی شاعر در سالهای 1393 تا 1396 است. این کتاب پیشتر در سال 1397 برندهی جایزهی کتاب سال شعر به انتخاب خبرنگاران شده است. شاعر در این مجموعه از انسان تنها صحبت میکند، مسائل عاشقانه و اجتماعی را به چالش میکشد و گاه زبان به اعتراض میگشاید. اشعار این کتاب بیشتر در فضایی نو و مدرن نفس میکشند و عناصر طبیعی هم نقش پررنگی در آنها دارد.زبان روان و بیانی تاثیرگذار، مخاطب را از خواندن این کتاب به لذتی دلپذیر خواهد رساند.
این کتاب شامل 58 شعر سیپد است که در 130 صفحه توسط انتشارات ایهام به چاپ رسیده است.
با هم شعری از این مجموعه میخوانیم:
اگر دستِ آنها بود
حتی آن دو ساقۀ نازک یاس را
دستگیر میکردند
که چرا
بیاجازه
گل دادهاند
ماه را
به بند میکشیدند
که چرا
بالاتر از سیاهی
رنگی آورده است
هوا را
به رگبار میبستند
روز را
به ترکِ اسب
و آنقدر
روی زمین میکشیدند
که تکهتکه شود
اگر دستِ آنها بود
آبها را
روانه میکردند
در پی سراب
و نور را
به پای ظلمت
میانداختند
درختها را
دار میزدند
و از بهار نارنج
اعتراف میگرفتند
که این همه شکوفه را
از کجا میآورد
هر سال