اکثر اشعار این کتاب شعرهای نیماییست. شعر نیمایی اگرچه در این روزگار کم رنگ تر شده است، اما همچنان طرفداران خاص خود را دارد و هنوز شاعران برای بیان احساسات و جهان بینی خود به شعر نیمایی روی می آورند. فرانک سلطانی اغلب با نیمایی های کوتاه سعی در بیان مسائل عاشقانه و اجتماعی دارد و با انتخاب اوزان مرسوم در شعر نیمایی، ارتباط صمیمانه ای با مخاطب برقرار می کند.
این کتاب شامل ۳۹ قطعه شعر است که اکثر آنها نیماییست و در ۵۰ صفحه به چاپ رسیده است.
با هم شعری از این کتاب را می خوانیم:
سایش نگاه تو با زمین
روشنای محوخندِ بینهایتت
در پسِ غبار این زمان
ریشخند میکند
تمام زرق و برقهای پوچ و هرزه را
آسمان تو
بیشکوهِ ناگوار آسمانخراشهای کاغذی
وعدهی رهایی دوباره است